IAOM
AOM to duża licząca się w świecie organizacja założona w 1978r przez J.Cyriaxa i Dos'a Winkel'a. Podstawowym założeniem prezentowanej metody jest przeprowadzenie dokładnego badania klinicznego i zdiagnozowania pacjenta, gdyż od tego zależy powodzenie jakiejkolwiek terapii.
Fascia Manipulation
Powięziowe Manipulation C jest to rodzaj terapii manualnej, która została opracowana przez włoskiego fizjoterapeutę Luigi Stecco. Metoda ta rozwinęła się na przestrzeni ostatnich 35 lat w ramach badań i praktyki w leczeniu ogromnej liczby problemów mięśniowo-powięziowych.
GDS
GDS Metoda Łańcuchów Mięśniowych i Stawowych została opracowana przez panią Godelieve Denys-Struyf, fizjoterapeutkę i osteopatkę. Metoda GDS jest zarówno podejściem zapobiegawczym jak i terapeutycznym. Zajmuje się ona powiązaniami między mechaniką ciała a zachowaniem.
Terapia Manualna w Modelu Holistycznym dr. A.Rakowskiego
Metoda ta jest zwartym systemem zajmującym się leczeniem zaburzeń czynności narządu ruchu, ujmując go jako sferę integrującą osobowość człowieka. W następstwie tych zaburzeń pojawia się czynnościowa zmiana stanu tkanek okołostawowych, które przyjmują patologiczną aktywność biologiczną. Świadomie oraz aktywnie podąża za dynamiczną zmiennością organizmu. Do tej zmienności dostosowuje swoje procedury diagnostyczne a także lecznicze. Bodźcami są zabiegi biomechaniczne, odruchowe oraz słowo. Ich zadaniem jest pozytywne stymulowanie osobowości ludzkiej do uruchomienia a następnie podtrzymywania procesów zdrowienia.
Neuromobilizacje w/g Butler'a
Układ nerwowy jest jednym nieprzerwanym organem, który zaczyna się w mózgu i poprzez rdzeń kręgowy oraz odchodzące od niego gałęzie grzbietowe i brzuszne kończy na drobnych gałązkach nerwowych w obrębie ręki czy stopy.
Przyczyny ograniczeń neuromechaniki:
. obrzęk
. krwiak
. deformacje i zmiany położenia kości
. choroby krążka międzykręgowego
. podrażnione mięśnie, troczki, więzadła i powięzie
. guzy
. patologiczny wzrost objętości narządów
. zwłóknienie i utrata elastyczności tkanki łącznej lub nerwowej
. kompensacyjne przeciążenie
Wszystkie te przyczyny ograniczają prawidłowy ślizg nerwów w czasie ruchu dając różne dolegliwości takie jak: mrowienia, drętwienia, zaburzenia czucia czy też bóle. Stosując różne testy napięciowe poszczególnych nerwów, jesteśmy w stanie zdiagnozować na którym poziomie w przebiegu danego nerwu jest dysfunkcja i z jakiej struktury pochodzi - czy ze stawu, z mięśni czy powięzi. Po dobrze przeprowadzonym teście napięciowym stwierdzającym zaburzenie, wystarczy przeprowadzić odpowiednią terapię uszkodzonej dysfunkcji aby wszystkie wcześniej występujące dolegliwości minęły. Oddziaływując na trakty nerwowe działamy pośrednio na wszystkie tkanki ciała ludzkiego, dlatego neuromobilizacje są coraz bardziej rozpowszechnionym sposobem leczenia wielu dolegliwości zarówno kręgosłupa jak i kończyn. Stosowanie neuromobilizacji nie wyklucza innych rodzajów terapii, czasami stanowi cenne ich uzupełnienie a niekiedy jedyną możliwość leczenia schorzeń, przy których bezpośrednie oddziaływanie (dotyk, ruch) sprawia ból lub jest niemożliwe. Podstawy neuromobilizacji określa David Butler w swojej książce: Butler D. S. - "Mobilisation of the nervous system", Churchill Livingstone, Melbourne 1991, Butler D. S., Gifford L. S.: The Dynamic Nervous System. NOI Press, Adelaide 1999.
PNF
PNF to koncepcja holistycznej pracy z pacjentem. W terapii postrzegamy pacjenta całościowo. Prócz pracy ze stroną porażoną wykorzystujemy do terapii nieporażone regiony ciała. Umożliwia to pełne wykorzystanie rezerw tkwiących w organizmie. Pracując z pacjentem skupiamy się na poprawie jego funkcji.
PNF to:
. bezbolesna praca z pacjentem,
. pozytywne nastawienie terapeuty do pacjenta i jego problemu,
. globalna obserwacja pacjenta (nie tylko chorych części ciała),
. mobilizacja rezerw tkwiących w pacjencie,
. praca nad funkcją - aktywności życia codziennego,
. intensywny plan ćwiczeń domowych.
PNF - Proprioceptywne neuromięśniowe torowanie ( ułatwianie ) - poprawia czynnościowy stan ośrodków ruchowych poprzez stymulację receptorów głębokich znajdujących się w narządzie ruchu - w mięśniach, ścięgnach, więzadłach, torebkach stawowych.Przekazywanie informacji do CUN podlega analizie, następnie zostaje przekazane na obwód w celu wykonania określonej czynności ruchowej (dowolnej lub reakcji odruchowej).
Główne założenia:
- stosowanie ruchów złożonych, trójpłaszczyznowych gdzie dominuje element rotacji,
- wykorzystanie w szerokim zakresie synergizmu mięśniowego w celu maksymalnego pobudzenia osłabionych grup mięśniowych,
- wykorzystanie czasowej i przestrzennej stymulacji bodźców.
Mc Kenzie
Jest to metoda służąca do diagnozowania i leczenia bólów kręgosłupa. Za główną przyczynę bólów kręgosłupa uznaje się tutaj czynnik mechaniczny (przeciążenia statyczne i dynamiczne kręgosłupa). Podstawą leczenia jest więc stosowanie określonych środków mechanicznych. W terapii wykorzystuje się pozycjonowanie pacjenta oraz wykorzystanie przez niego odpowiednio dobranego ruchu leczniczego. U części pacjentów konieczne jest zastosowanie przez terapeutę specyficznych procedur manualnych. W metodzie tej duży nacisk kładzie się także na profilaktykę i edukację pacjenta, mającą na celu zmniejszenie ryzyka nawrotu choroby. Metoda McKenzie jest metodą uznaną i szeroko stosowaną w wielu krajach na całym świecie.
Terapia tkanek miękkich
To zbiór metod terapeutycznych takich jak Techniki Energetyzacji mięśni (Muscle Energy Technique), Terapia pkt.spustowych (Trigger Point Therapy), Terapia mięśniowo-powięziowa, Techniki aktywnego rozluźniania. Celem terapii jest leczenie zaburzeń mięśni, więzadeł, ścięgien, powięzi, torebek stawowych. Są to techniki bardzo delikatne więc doskonale sprawdzają się w ostrych stanach bólowych.
OMT
Metoda Kaltenborna - Evjenth'a tak zwana Terapia Ortopedyczno - Manualna(OMT) jest metodą służącą do leczenia zaburzeń somatycznych takich jak zmiany tkankowe, nadmierna lub zbyt mała ruchomość stawów, dolegliwości bólowe, leczenie tkanek miękkich. Najważniejszymi elementami terapii są szczegółowa diagnoza oraz leczenie (przeciwbólowe, zwiększające ruchomość, zmniejszające nadmierną ruchomość)
Terapia LEVITA
Jeden z najbardziej znanych w świecie systemów terapii manualnej, opracowany przez czeskiego prof. Karela Levita. Terapia wg.tej koncepcji łączy w sobie techniki chiropraktyki, osteopatii oraz techniki tkanek miękkich. System ten dotyczy całego ciała pacjenta a nie tylko zaburzeń i dolegliwości odkręgosłupowych.
Metoda Mulligan'a
Metoda terapeutyczna stworzona przez nowozelandzkiego fizjoterapeutę Briana Mulligana. Polega ona na połączeniu mobilizacji stawu z czynnym ruchem pacjenta. Ma szerokie zastosowanie w leczeniu stawów zarówno obwodowych jak i stawów kręgosłupa wynikających z zaburzenia mechanicznego. Terapia wg.koncepcji B. Mulligana jest zawsze bezbolesna. Zabieg często kończy się aplikacją plastra co ma na celu utrwalenie właściwej pozycji stawu.
Kinesiotaping
Metoda polegająca na aplikacji plastra na określone rejony skóry. Jest to rodzaj terapii pozwalający na:
- zmniejszenie bólu,
- zmniejszenie negatywnych odczuć skóry,
- redukcje zastojów i obrzęków
- prawidłowe ułożenia stawu,
- ułożenia powięzi i skóry w korekcji,
- normalizację napięcia mięśni,
- aktywuje wew. system znieczulenia,
- poprawia mikro krążenie.
Osteopatia
Metoda leczenia manualnego. Ciesząca się od lat szczególnym uznaniem w Stanach Zjednoczonych (gdzie funkcjonuje jako osobna gałąź medycyny obok ortopedii, chirurgii etc.). i na zachodzie Europy. Stosowana w dysfunkcjach stawów oraz tkanek miękkich (powięzi, mięśni, torebek stawowych), w szczególności zespołów bólowych układu mięśniowo-szkieletowego (np. dyskopatii, rwy kulszowej, bólów stawowych i mięśniowych, bólów głowy, migren, etc.).
